آیا استفاده از ساندویچ پانل ها در صنعت ساخت و ساز مضر است؟
در طول چند دهه گذشته، میزان استفاده از ساندویچ پانل ها در ساخت بناهای مختلف افزایش یافته است. این متریال ارزان قیمت و سبک بوده و برپایی آن ساده است. بعلاوه این متریال بهداشتی است و عایق حرارتی خوبی به وجود می آورد. اگرچه این متریال خود آغازگر بروز حریق نمی باشد اما می توان منجر به گسترش سریع تر آتش بشود.
ساندویچ پانل ها چه هستند؟
یک ساندویچ پانل تشکیل شده است از یک هسته که از متریالی عایق ساخته شده و بین دو لایه فلز پیچیده شده است که عموما این فلز فولاد یا آلومینیوم می باشد که تحت فشار قرار گرفته اند. متریال عایق می تواند احتراق پذیر و یا احتراق ناپذیر باشد. فهرستی از متریال های مورد استفاده از بدترین نوع تا بهترین نوع و نحوه احتراق پذیری آنها در ادامه آورده شده است.
- پلی اتیلن یا پلی استایرن Expanded یا یونولیت (به شدت احتراق پذیر)
- FRP یا رزین پلی استر تحکیم شده با الیاف شیشه (احتراق پذیر)
- پلی یورتان یا پلی ایزوسیانات (احتراق پذیر)
- الیاف شیشه یا پشم معدنی (احتراق ناپذیر)
وجه خطرناک استفاده از ساندویچ پانل ها در چیست؟
بنایی که با ساندویچ پانل ساخته شده است یکپارچگی خود را در برابر آتش نگه نمی دارد و پانل ها ممکن است که منجر به گسترش آتش بشوند. هسته های پلی استایرن و پلی اتیلن در حدود ۲۰۰ درجه فارنهایت شروع به ذوب می کنند، که باعث می شود این پلاستیک ها جاری شده و مانند یک مایع قابل اشتعال به گسترش حریق کمک کنند. پلی یورتان، پلی ایزوسیانات و FRP در دمای بین ۶۵۰ تا ۱۰۰۰ درجه فارنهایت مشتعل می شوند. تمام این متریال ها در هنگام سوختن یک دود غلیظ و سیاه متساعد می کنند. و همه آنها چه با یک کندساز آتش فرموله شده باشند و چه نه، در شرایط مناسب خواهند سوخت. تمام بناهای این چنینی توسط موسسه بین المللی استاندارد در درجه Frame (1) قرار دارند. بناهایی که به این صورت ساخته می شوند در آتش مستعد فروریختن می باشند. پانل هایی که از الیاف شیشه و پشم معدنی در آنها استفاده شده است، نمی سوزند اما مقاومت خیلی عالی در برابر آتش نداشته و میل به فروریختن دارند. بناهایی با این خصوصیت توسط موسسه بین المللی استاندارد جزء رده احتراق ناپذیر محسوب می شوند.
از ساندویچ پانل ها در کجا استفاده می شود؟
استفاده از ساندویچ پانل ها در صنعت موادغذایی، سردخانه ها، انبارها، صنایع الکترونیکی، داروسازی ها رواج دارد اما ممکن است در هر نوع سازه ای مورد استفاده قرار گیرند.
چگونه می توان تشخیص داد که در ساخت یک بنا از پانل های احتراق پذیر استفاده شده است یا احتراق ناپذیر ؟
این سوال سختی است و حتی متخصصان ISO نیز ممکن است در مورد آن دچار اشتباه شوند. علاوه بر روش برش یک قسمت کوچک از یک پانل و باز کردن آن، دقیق ترین و بهترین روش برای تشخیص این مطلب بررسی برند تولید کننده پانل موردنظر بوده و می توان در مورد اطلاعات فنی محصولات شرکت موردنظر مشورت گرفت.
برای حداقل کردن خسارت آتش در بنایی که در آن از ساندویچ پانل های احتراق پذیر استفاده شده است، چه گام هایی باید برداشت؟
- اعمالی که منجر به مشتعل شدن می شوند می بایست به صورت محافظت شده و دور از دیوارها صورت گیرند. جوشکاری، آشپزی، شارژ مجدد باتری و رنگ پاشی با اسپری نمونه هایی از این اعمال هستند.
- تمام تجیهزات الکتریکال که در درون دیوارها و سقف کارگذاشته می شوند می بایست با غلاف فلزی پوشانده شوند.
- بین دیوارهایی که از جنس ساندویچ پانل می باشند و فضای انبار یک راهرو با عرض زیاد ایجاد کنید.
- دیوارهای داخلی می بایست ساختاری غیر قابل اشتعال داشته باشند تا بتوانند تا حدودی در برابر آتش مانع ایجاد کنند.
- احتیاط لازم را نسبت به صدمه دیدن پانل ها به واسطه حمل و نقل به عمل بیاورید و در صورت صدمه دیدن بلافاصله هر پانل معیوبی را تعویض و یا تعمیر کنید.
- متریال های اشتعال پذیر نمی بایست در راستای دیوارهای خارجی بنا انبار شوند.
- سیستم اطفا حریق می بایست بعد از آماده شدن بخش اولیه ساختمانی که با ساندویچ پانل های اشتعال پذیر ساخته می شود، راه اندازی گردد. راهنمای مقاومت در برابر حریق، ضرورت استفاده از سیستم اطفا حریق را در چنین بناهایی مورد تاکید قرار داده مگر آنکه بنا کاملا خالی باشد.
بناهایی که با ساندویچ پانل های اشتعال پذیر ساخته می شوند نیز قابلیت بیمه شدن دارند اما می بایست اقدامات امنیتی لازم انجام شود تا از بروز یک فاجعه جلوگیری شود.
منبع: westfieldinsurance.com